بررسی کارایی طرح سالم سازی دریای خزر در شهرستان بابلسر در سال 1386با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌ها

چکیده شمال ‌ایران با بهره‌گیری از موهبات بیشمار الهی همیشه مأمن گردشگران و دوستداران طبیعت است. به دلیل برخورداری از تلفیق بسیار مناسب کوه و دریا در زمینه گردشگری دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است. آمار نشان می‌دهد از 12 میلیون گردشگر تابستانی، حدود 25 درصد آن‌ها این شهرستان را برگزیده و 78 درصد آن‌ها با انگیزه استفاده از دریا و سواحل‌این استان را به عنوان مقصد خویش انتخاب کرده‌اند. با توجّه به موقعیّت و ویژگی‌های گردشگری شهرستان بابلسر که بیشترین طرح سالم سازی دریا را در استان به خود اختصاص داده است. از سویی دیگر خیل گردشگران مراجعه‌کننده به شهرستان مذکور که متأسّفانه خاطرات تلخی را نیز برای آن‌ها به همراه دارد به نظر می‌رسد توجّه به ظرفیت گردشگری و نیز افزایش رضایت و استقبال عمومی از آن منوط به‌ ایجاد رفاه و آسایش و همچنین ایجاد محیطی آرام و مملو از شادی برای گردشگران و حتی بومیان آن است. در عین حال کارایی و مدیریّت امکانات موجود و نیز اندیشه چگونگی بهره‌برداری و استفاده هرچه بهتر و بیشتر از منابع و ظرفیت‌های طبیعی با استفاده روز آفزون از قوای خلاقه و استعداد فکری برای غلبه بر موانع و مشکلات و تنگناهای فراروی به منظور رفاه بیشتر و زندگی بهتر و لذت بخش شهروندان ضروری است. از اینرو هدف تحقیق حاضر بررسی کارایی طرح سالم سازی دریای خزر در سال 1386 در شهرستان بابلسر می‌باشد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی بود، که با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها، یافته‌های آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از نرم افزار Win QSB 2. 0 و مدل BCC ورودی محور استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که طرح سالم سازی دریا در بابلسر فاقد کارایی است، و نتایج تحلیل تکنیکی این طرح حاکی از نزولی بودن این کارایی است. بنابراین به نظر می‌رسد منبع ورودی (تعداد ناجیان و هزینه اجرای طرح) را با خروجی (تعداد غریق) خود برای رسیدن به مرز کارایی به میزان قیمت سایه‌ای طرح‌های واحد مجازی (مرجع) کاهش دهد.